Aktualności Aktualności

PIERWSZE OZNAKI WIOSNY

Mimo, że astronomiczna wiosna rozpoczyna się dopiero 21 marca, przez kilka ostatnich dni rosnąca temperatura powietrza spowodowała pojawienie się pierwszych śladów przedwiośnia. Po ustąpieniu pokrywy śnieżnej udało nam się zauważyć kilka oznak nadchodzącej wiosny.

 

Kwitnące przebiśniegi

Dokładniej śnieżyczka przebiśnieg (łac. Galanthus nivalis), to jedna z najbardziej rozpoznawalnych roślin zwiastująca pierwsze cieplejsze dni. Gatunek ten występuje licznie na południu Wielkopolski, jednak niekiedy udaje się odnaleźć ich stanowiska w naszych okolicznych lasach. Białe płatki kwiatów przebiśniegów bardzo szybko reagują na zmianę temperatury otwierając się tylko przy promieniach słońca, natomiast w pochmurne lub chłodne dni stulają się chroniąc przy tym wnętrze kwiatów.

 

Szafran (krokus) wiosenny

Łac. Crocus vernus, to tuż obok śnieżyczki jeden z najbardziej znanych zwiastunów wiosny. Mimo, że naturalne występowanie tych barwnych kwiatów to górskie łąki i hale, to ze względu na coraz częstsze sadzenie krokusów w ogrodach lub na balkonach, zaczęliśmy spotykać je również na nizinach. Krokusy znane zazwyczaj, ze swoich fioletowych kwiatów, występują również w odmianach żółtych i białych, tworząc niekiedy wielobarwne kwietne dywany.

 

Ptasie „piosenki”

Oznaką zbliżającej się wiosny jest także powrót ptaków migrujących zimą do cieplejszych krajów. Gdy dni stają się coraz dłuższe, a temperatura powietrza rośnie każdego dnia, możemy usłyszeć pierwsze odgłosy przybywających ptaków. Pierwszy poranny „śpiew” usłyszeć można m.in. od kosa (łac. Turdus merula). Ten powszechnie występujący średniej wielkości ptak wędrowny z rodziny drozdowatych jest jednym z pierwszych zwiastunów wiosny w lasach. Jego głośny i melodyjny głos możemy usłyszeć każdego wiosennego poranka, najczęściej tuż przed świtem. Samce kosów są w tym okresie również łatwe do odnalezienia ze względu na jednolicie czarne upierzenie oraz charakterystyczny jasnożółty dziób. Z powodu wyraźnego dymorfizmu płciowego upierzenie samic jest dużo bardziej zróżnicowane: od oliwkowo brązowego, miejscami wpadającymi w odcienie szarości, aż po czerwonobrązowy kolor piór.